Graskop en Johannesburg

Vrijdag 17 augustus

We willen via de Panorama route naar Johannesburg rijden en daarom pakken we een tussenstop in Graskop. De Panorama route gaat door de noordelijke Drakensbergen en belooft prachtige uitzichten, kolkende rivieren en indrukwekkende watervallen. Toegegeven, het was een mooie route met gele bergen en dorpjes in de dalen. Stalletjes met verkoop langs de kant en meertjes en riviertjes voor een prachtig plaatje. Maar, het was helaas ook wat heiig, zodat we bij de 3 rondavels niet zover konden kijken als gehoopt. En door de droogte was er ook weinig over van de kolkende rivier. Bij het restaurantje onderweg dat 'typisch Afrikaanse gerechten' zou serveren, accepteerden ze alleen cash. We hebben 2 schotels met bobotie met ons laatste geld betaald en eerlijk verdeeld. 

Graskop was een fijn plaatsje, waar we zonder problemen over straat konden lopen. Het huisje had 3 slaapkamers, een woonkamer en een harde douche, dus we genoten van de luxe. We eindigden de dag met een etentje in een gezellige tent.

Zaterdag 18 augustus  

Het heeft de hele nacht geregend, dus we zijn blij dat we niet in de tent liggen. De jongens ontbijten met scammbled eggs en het is al over tienen als we weer op pad gaan. Het duurt even voordat we op de grote snelweg zitten, maar daarna moeten we snel in Johannesburg zijn. In totaal een laatste tocht van 4 uur. We zijn een half uur onderweg als we aangehouden worden door een agent in een politieauto. Hij geeft aan dat we niet volledig hebben stilgestaan bij een stopbord. Toevallig hadden we het er in de auto net over gehad dat je bij elk stopbord volledig stil moet staan en dat de eerste auto vervolgens voorrang heeft; een prima systeem. Daardoor wisten we eigenlijk vrij zeker dat we wél stil stonden bij het stopbord. Nee, gaf de agent aan, niet bij het laatste bord. Huh, nog een ander stopbord daarna? De boete was 2000 rand, direct te betalen. 2000 vonden we wel erg veel en daarop daalde de boete meteen naar 1000 rand. We gaven aan met credit card te willen betalen op het bureau, maar dat kon niet. Het bureau was wel 6 kilometer ver weg en op slot. Zijn collega had de sleutel en die was vandaag later... De agent werd steeds zenuwachtiger en halveerde de 'boete' weer naar 500 rand. Hoewel we wisten dat het allemaal niet klopte, hebben we maar betaald. Geen risico's nemen met een zenuwachtige agent.

In Johannesburg merkte Niek terecht op dat er geen wilde dieren waren,  maar dat de hekken hoger waren dan in de Nationale parken. Onze logde was prima. Een kamer voor de jongens en een kamer voor ons. Fijner nog was dat er een biljard was in de huiskamer. We lieten een pizza bezorgen en hebben daarna een plan bedacht voor de volgende dag. De logde eigenaar stelde een dierentuin en een pretpark voor. Dat gaat het natuurlijk niet worden, want dat hebben we in Nederland ook wel.

Zondag 19 augustus

Voor de ochtend hebben we een fietstocht door Soweto geboekt bij de organisatie Lebo's. Fantastisch! Een enthousiaste groep jonge Afrikanen wist met een paar songs direct een fijne sfeer te scheppen. Daarna heeft Jazz ons (en 2 anderen) meegenomen op een 2 uur durende tocht door een deel van Soweto. Oude fietsen, zwaar trappen en amper remmen, maar wat een ervaring! Jazz vertelde gepassioneerd, deels ook nog uit eigen ervaring. Een vrolijke noot wisselde af met een proeverij van Afrikaans ontbijt (oliebol met pittige groente saus) en een indrukwekkend verhaal over de leefomstandigheden, de huidige politieke misstanden en het apartheidsverleden.  We leerden dat het werkeloosheidspercentage in Soweto 35% is, dat er in het armste deel public watertappunten zijn en een public toilet. Omdat de bewoners daar niet op het ANC hebben gestemd, maar op een andere partij, wordt hun vuilnis slechts 1x per maand opgehaald en moeten ze het plastic zakken aanbieden. In de nacht worden deze zakken opengehaald door zwerfdieren. Vind je het gek dat de leefomgeving vervuild?! Er staat een appartementencomplex leeg naast de armste wijk, omdat de huur veel te hoog is voor het gros van de wijkbewoners. Degenen die het wél kunnen betalen, zijn solidair en blijven in hun community wonen. Als we door de wijk heen fietsen, zijn we onder de indruk van wat we zien, maar tegelijkertijd erg verrast door hoe we worden benaderd. Bewoners groeten ons vriendelijk en de kinderen zwaaien enthousiast. Kris zegt later dat je met één hand moest fietsen, omdat je met de andere hand naar de kinderen zwaaide. Tijdens de fietstocht zien we het huis van Nelson Mandela en bezoeken we de plek van de studentenopstand, waar Hector Pieterson is neergeschoten door agenten. Dat heeft uiteindelijk de wereld wakker geschut en staat bekend als het begin van het afschaffen van de apartheid. Na de tocht krijgen we allemaal een slok van zelf gebrouwen bier Umqombothi (met een tongklik) en een heerlijke typisch Afrikaanse lunch. Zo eindigen we weer met een vrolijk en positief gevoel. Wouter en Kris spelen op het klimrek nog even met de kinderen en worden ook hier snel opgenomen. Als we nog even met de auto terugrijden naar het Hendrik Pierson plein, laat Marcel onze auto wassen voor 30 rand. Het ding ziet er niet uit, dus een wasbeurt is hard nodig, maar als we terug komen, staan de ruitenwissers nog steeds rechtop en is onze 'autowasser' nog steeds water aan het halen.. Na Soweto gaan we naar het Apartheidsmuseum, waar de geschiedenis vertelt wordt in foto's en film fragmenten. Daardoor kwam het nog eens extra binnen. in de winkel halen we boodschappen en koken een fijn maal in de centrale keuken van de lodge. Het eten smaakt heerlijk, de keuken is groot en van veel gemakken voorzien, maar alles wat we daar aanraken is ranzig. Van afwasborstels hebben ze nog niet gehoord..

Maandag 20 augustus

Vanavond om 23.15 vertrekken we naar huis, maar dat betekent dat we nog een hele dag te gaan hebben. De koffers zijn ingepakt, de sleutel van de kamers ingeleverd. Door Johannesburg heen slenteren, is niet verstandig. Daarom gaan we naar een veilig winkelcentrum vlak bij de logde. Veilig, maar saai, met allemaal dure winkels van grote merken. Daar houden we het niet lang uit. Vervolgens rijden we naar het voetbal stadion waar het Nederlands elftal in 2010 de WK finale heeft verloren. Het stadion heeft de vorm van een bierkom, dat herkennen we van de bierkom van gisteren.  We relaxen nog wat in de lodge, laden de auto in en rijden naar het vliegveld. Zonder dat we document hoeven te tekenen, worden we naar onze terminal gebracht. Super service, maar eigenlijk hadden we liever een bewijs gehad dat we de auto hebben ingeleverd. We hebben een lange reis van 11 uur voor de boeg, waarbij we af en toe wat slapen en films kunnen kijken met Nederlandse ondertiteling. Met de Nederlandse stewardessen voelen we ons (veel te) snel al weer thuis. Wat een ongelooflijk fantastische trip is het geweest. In totaal hebben we 6100 kilometer gereden, 10x de tent opgezet en 4x in een lodge gezeten. We zijn erg wit en erg rijk geweest in een bevolkingsgroep die gedurende de reis van zwart steeds bruiner van kleur werd. Zowel de Afrikaanse cultuur, als het dierenrijk heeft enorm veel indruk gemaakt. Wat een prachtig land!