Calgary

Vannacht was het koud en vochtig, maar bij het opstaan voelen we direct dat de dag warm gaat worden. Stampede staat op het programma, een jaarlijks Western festival op een terrein in de stad. We hebben buskaartjes vanaf de camping, lekker makkelijk. Met een rugzak vol met broodjes, petten, zonnebrand en jasjes vertrekken we om 11.30 vanaf de camping.
Het terrein is immens groot, waarbij een enorme kermis overheerst. We hadden meer authentiek cowboy verwacht, dus daar gaan we dan maar naar op zoek. In de middag is er een rodeo in het grote stadion. Staanplaatsen zijn niet al te duur en Marcel wil niet de kans voorbij laten gaan om een echte rodeo te zien. Beneden kunnen we dichtbij in de zon staan, maar we kunnen ook helemaal naar boven in de schaduw hangen. Geen moeilijke keus met dit warme weer. Het is niet fijn om je te realiseren dat de paarden en stieren zo bokken omdat hun ballen zijn afgebonden. Ook de wedstrijd waarbij stiertjes met een lasso worden gevangen en tegen de grond geworpen, lijkt niet diervriendelijk. Maar we laten ons meevoeren in de strijd en juichen mee bij een snelle tijd. Als we genoeg gezien hebben, vermaken we ons nog een paar uur met de rest van het park. Er is een kleine pow wow, een dierentuintje waarbij de mannen een schorpioen mogen vasthouden en we zien hoe een dame afgeschoten wordt uit een kanon. 's Avonds hebben we kaartjes voor de show. Er wordt indrukwekkend gestart met het Canadese volkslied, waarbij een helikopter de vlag rondvliegt. Dan volgen verschillende rondes horseback riding. Vier wagens met 4 paarden en een koetswagen er achter strijden in één ronde om de snelste tijd. Vreemd genoeg wint telkens degene die vanuit positie 1 in de binnenbaan start. Ook de buurman naast ons snapt niet hoe dat kan. Daarna wordt de baan omgebouwd in een podium en krijgen we een vol uur Canada promotie. Een medley van wereldberoemde Canadese muziek, Canadese dans en acrobatiek door de lucht met gave licht effecten. Zo deed een man, aan de poten van een enorme verlichte adelaar, zonder vangnet of zekering spectaculaire kunsten. Het slotstuk was heel bijzonder. Eerst een familie immigranten die daar ter plekke werden genationaliseerd. Dan zang en dans over hoe mooi en fantastisch het land is; wat zijn deze mensen trots op hun land! Gekleed in rood-wit, plaatjes van het land en de vlag op de schermen en rood-wit vuurwerk; super. De bus bracht ons om half 12 naar de camping terug. Slapend binkie links en slapend binkie rechts van me.

De volgende dag weer inpakken en om kwart voor 10 in de auto op weg naar Great Falls, US. Druifjes in de auto als ontbijt, na een uurtje boodschappen doen voor onderweg. We weten dat het zo'n 5,5 uur rijden is op een lange saaie weg. Lang komen we niets tegen behalve velden en heuvels. Langs de kant van van de weg stoppen we omdat Kris nodig moet plassen. Hij schopt daarbij een schoen van Niek uit de auto, maar de mannen merken niets. Pas als we de auto uit moeten bij de douane heeft Niek door dat hij een schoen mist. Handig.. Als we verder rijden schiet een steen een flinke ster in de voorruit. Hmm.. daar kunnen we niet zo mee verder, dus straks eerst maar een Budget opzoeken. Great Falls is een grote plaats, dus dat komt wel goed.