Tofino

Onderweg naar Tofino komen we veel bochten, rotswanden, heel hoge bomen en af en een meertje tegen. Bij Port Alberni stoppen we en wandelen we wat in de haven. Bij een meer verderop stappen we weer uit en gaan de jongens zwemmen. Er ligt een boomstam in het water om op te spelen, daar vermaken ze zich wel een poosje mee. Als we verder naar de camping rijden, zie ik hem ineens overvliegen: een arend. Kan niet missen; witte kop, wit lijfje en zwarte vleugels. Iedereen ziet hem, behalve Niek. Die zit net aan de verkeerde kant van de auto. Beetje sneu, want juist Niek is al jaren gek van de arend. Op de camping zetten we de tent neer en rijden door naar Tofino. Dorpje met wat winkeltjes, niet echt heel bijzonder. Bij de supermarkt kiest Niek een taart uit en bij de haven delen die we in vijf stukken. Om de hoek van het dorpje is een klein idyllisch strandje. Daar komt opnieuw een adelaar aangevlogen. Hij blijft een flinke poos hoog in een boom zitten en vliegt dan recht over ons heen weer weg. Super! ‘Dat was mijn kadootje voor jou’ zegt Wouter tegen Niek. In het dorpje bestellen we pizza en we rijden naar een volgend strandje om het daar op te eten. Het zonnetje staat al laag als we de auto willen parkeren. Zo laag dat Marcel de greppel niet ziet. Opeens duikt het rechter voorwiel naar beneden en staat het wiel links achter in de lucht. Het voelt alsof de auto zo door kan rollen op z’n kant en we durven amper uit te stappen. Maar goed, moet toch, want de pizza wordt koud. Dit strandje is drukker en het groepje voor ons maakt een vuurtje. Pizza smaakt prima en daarna voetballen de jongens nog wat. De auto weet Marcel weer op vier wielen te zetten. Bij de tent maken we marshmallows boven het kampvuur. Niek vindt het een top verjaardag, met de eagel als absoluut hoogtepunt!

We blijven lekker lang liggen en trekken de jongens pas om half 11 hun bed uit. Vandaag gaan we naar Ucluelet, een klein stukje zuidelijker. Onderweg lopen we een trail door een stuk regenwoud. Prachtig; hoge bomen, overal varens en lichtgroen mos bedekt de stam en takken van de bomen. Meest bijzondere is dat je het regenwoud kunt voelen. Later trekken de wolken open en vanaf de middag is het strak blauw. Temperatuur is dan ongeveer 22, helemaal lekker. In Ucluelet lopen we een ontzettend mooie trail om het zuidelijkste puntje; een kust route. De zee en lucht zijn blauw, er liggen talloze kleine eilandjes en de bomen maken een adembenemende omlijsting. Het ene plaatje nog mooier dan het andere. Bij het zoveelste uitzichtpunt blijven wij weer staan, maar de jongens zijn er wel klaar mee. Hetzelfde, maar dan vanuit een iets andere hoek. Op een strandje doen de mannen hun zwembroeken aan en springen in de golven. Marcel maakt een vuurtje en koffie. Tenminste, zonder filter wordt het een bakkie prut en zand, maar al met al een goede poging. In de avond stoken we het vuur zo hoog op dat je moet opletten dat je schoenen niet gaan smelten. Morgen verplaatsen naar de laatste camping. We hebben het er over dat het ook niet heel erg is om weer naar huis te gaan. Deze Longbeach camping heeft één toiletgebouw en verder ranzige eco toiletten. Dat helpt om weer enigszins te verlangen naar de luxe van thuis.